Bilinçaltınıza teessüf ettiğiniz anlar oluyor mu sizin de ?
Yani hiç gündeminizde olmayan şeyleri hayatın içinde gizli ufak tefek detaylardan cımbızla çekip çıkarıp önünüze serdiği zamanlardan bahsediyorum...Hain şu bilinçaltı.
Ben bazen çok fazla çekişiyorum kendisiyle muhteremin...
Aptalsın diyorum aptal !
Hani bir şarkının içinden çığ gibi bir maziyi film şeridi yapıp bana seyrü sefer ettirdiğinde...
Neşeli bi gün sonrasında gecemi bulandıran yaşamdan kopuk bir rüya nedeniyle...
Birbiriyle tartışan iki kişi gördüğümde, geçmişte üzdüğüm sevdiklerimi hatırlatıverdiğinde...
Çıldırmış gibi içimde kımıldayıp duran anne özlemini, gördüğüm her ana evlat kucaklaşmasında ısıtıp ısıtıp suratıma çarptığında...
Aptalsın aptal bilinçaltı !
Unutmuyorsun hiç bir şeyi ve acımasızsın !
Ama ben de bundan böyle bi o kadar vurdumduymaz ! Hadi bakalım ...
Bazen, illa unutmaya çalışmak yerine hatırlamaktan korkmamak da iyi gelebilir...
YanıtlaSilMazisiyle atisiyle kendi hayatlarımız bunlar sonuçta...
Ne tamamen mazide yaşamak, ne de atiye dair derin hayallere dalmak...
Ama ikisini de, bizi biz yapan değerler olarak görmek ve hiç bir zaman hafife almamak...
Derslerimizi, ibretlik kısımları alalım tabi de gereksiz detaylar uçup gitsin buhar misali :) Ruhun kimyası buna elverseydi ... Ama Rabbimiz böyle uygun gördüyse bunun da vardır bir hikmeti tabi :) Zaten bir sözleşme mahiyetindeydi bu yazı , umursamıyorum anlamında bilinçaltına net bi mesaj ... Hatırlatsın o, tınmıyorum ben, yapacak işlerim var gibilerden :)
Sil