Şükü ve ben...

Benim bir tane Şüküm var :) 

Yani ben O'na "Şükü" diyene kadar, herkes O'nu Şükran Hanım diye biliyordu ama artık sadece benim Şükü'm olarak anılır oldu kendisi :)

Hatuncuğumla aramızda sürekli aşağıdaki diyalog geçer.İlk gördüğümde boynuna sarılarak ve bağırarak derim ki hep :

-Şüküü ! Şükücümm !  Hayatımın kadınısın biliyosun dimi  ?!

-Git hadi git, herkese söylüyon onu sen.

-Aaa ! İftira ! Nerde, ne zaman, kime demişim ya ? 

-Geçen gün Ayşe'ye söylüyodun, duydum işte.

-Şükü aramızda bunların lafı olmaz cicim, hem senin yerin başka bilemedin mi onu sen ?! 

-Hıı...tabi tabi...hep aynı hikaye. 

Aslında, O inanmasa da hayatımda çok özel bir yeri var gerçekten. Annemi kaybettikten sonra bulduğum anne potansiyelinin gani gani kaynaklarından biridir kendisi. 

Tabi bunu sağlayan ortak paydalarımız da fazlasıyla mevcut :) Ne mi onlar ? 

Mesela eski ve kullanılmayan şeyleri elden geçirip cix objeler haline getirmeye bayılıyoruz ikimiz de :) Bir araya geldiğimizde çılgınlar gibi yapıp ettiklerimizi anlatıyoruz dakikalarca.O esnada etraf bize biraz deliymişiz gibi bakıyor ama umrumuzda mı ki Şükümle :)) 

Neyse işte, bu yeni "sen de yap şunu" konusu da Şükü'cüğümün bana verdiği gömlekle ilgili. Gençlik yıllarında, yani 38 bedenlik fıstık gibi bir hatunken giyiyormuş bu gömleği. Çok sevdiği için uzun yıllar saklamış. Sonra da bana hediye etmek istemiş, " En güzel sen değerlendirirsin" dedim diyerekten verdi geçenlerde. 
Yemişim  Mango'sunu  Vakko'sunu ! Şükümün kıymet verip sakladığı, sonra da bana hediye ettiği gömlek on basar ki onlara ! 

Hemen kolları sıvadım tabi ben de bu sebep :) 

Hedef : Gömleği en güzel şekle şemale sokup Şükümün mutlu ve hayran bakışları karşısında defile yapmak. 

Bu hedef de 12 den vuruldu elhamdülillah :)

Nasıl mı ?  

Aynen şöyle :)

Bu gömleğin ilk hali oluyor, henüz üzerinde operasyon izleri yok tabi bu aşamada :)

İşe ilk olarak yaka modelini değiştirmekle başladım. Kat izlerini ütüleyip bir düğme deliği açarak kruvaze yakayı hakim yaka haline getirdim ve sonra da pullarla makyajı yapıldı :) 

 Son olarak da kenardaki pilelerin üzerine ve kollara pullar dikilip hayal gücüne göre son şekil verildi. Bu kısım en sevdiğim kısım... Yani süsleme olayı. Ne kadar bol pul o kadar ego ihya ! Haha :)) 
Yok yea o kadar rüküşlüğü de kaldıramıyorum esasen. Neyse son hal bu şekle büründü işte... İkinci "sen de yap şunu" aktivitesini de bu şekilde icra etmiş olduk. Gömleğin burda rengi biraz mat duruyor ama gerçekte giydiğimde herkesler beğendi dipçik not olsun :) 

Şükümmm ! İster inan ister inanma ! Hayatımın kadınısın sen çok net ! Sağlıkla ve huzurla uzun yıllar yaşa emi :)

Sevgiler blogcanlarım :)