Minik arkadaşımın minik hediyesi...

Bu gördüğünüz yamur yumur şey beni son zamanlarda en çok mutlu eden şeylerden biri.Diğeri ufak Denizli kaçamağımdı ki daha sonra onu da paylaşacağım inş. :)

Bizim buralarda halkın önemli bi kısmı toprak testi yaparak hayatını kazanır.Benim çocukluğumda bu meslek sadece hayatta yapacak pek fazla şeyi olmayan amcaların uğraşıydı ama zamanla yurtdışından gelen siparişler yada yurdun sıcak iklimlerinden görülen rağbet bu işi gençler için de cazip hale getirdi.Daha çok insan gücüne dayalı olan koşullar değişti, çamurun testiye dönüşmesi için gerekli her aşamaya yönelik makina geliştirildi.Çamur yoğurma makinası,çamur süzme makinası ve odun ateşiyle yanan büyük fırınlar yerine geliştirilen büyük elektrikli fırınlar bunlardan bazıları. . .

Yukarıdaki şeye(o aslında bir kumbara ) gelince onu bana demin bahsettiğim bu genç neslin çocuklarından biri hediye etti.Adı Yiğitcan, altta görüntüledim kendisini :)Şu çamurlu yüze kirpi saçlara da bakın...Onu çok sevdiğim için sık sık yanıma geliyordu ve şakalaşıp saatlerce laflıyorduk :) 30 yaşında bi kadınla 8 yaşındaki bir çocuğun paylaşacağı ne olabilir ki demeyin,sevgi dili birbirini tutunca laf lafı açıyor emin olabilirsiniz.En saçma şeyler bile dakikalarca gülüşmemize neden olabiliyor :)Geçenlerde de elinde bu çamurdan kumbara ile çıkıp gelerek "Bilge teyzee sana bi hediyem var !Senin için kumbara yaptımm !"diye öyle bi bağırışı vardı ki anlaşılan kendisini de çok mutlu etmişti bu yaptığı :)

Çok teşekkür ettim kendisine ve öptüm bol bol...Minik çamurlu ellerine de ufak bi hediye tutuşturdum çok sevindi...





Sanırım burdan kumbarama para atıcam :) ne kötü görünüyor değil mi ... ama o iyi bi arkadaşımın hediyesi ve değerli benim için ...
Yiğitcan'a teşekkürler ve size de sevgiler :)