Geçtiğimiz günlerde hurma ağacı olduğu söylenen bitkimizin saksısını değiştirdik.Daha büyük bir plastik kovaya aldık onu.Köklerin saksının şeklini alması çok ilgimi çekti ve kareler aldım sizler için...
Biraz hayalgücümüzü işletsek,kollarımızın ve ayaklarımızın sürekli uzayıp bir hacmin sınırları içinde sıkışıp kaldığını hayal etsek...ne çıldırtıcı olurdu değilmi? Ne sınırlarımızı aşan uzuvlarımız ne de bizi sıkıştırıp çevreleyen bir hacmimiz var ,bize bu koşullarda sınırsız ve özgür yaşamı bahşeden Yaratıcımıza şükranımızı hatırlatıyor bu minik köklerin çabası...
Minik hurmamızın da zor anlar yaşadığını anlamak hiç zor değil,kök kısmının en alttaki sarkan beyaz ucunu,saksının en alttaki deliğinden çıkmaya çalışması olarak açıkladı eşim.Bütün saksının etrafını dolaşmış ve bulduğu tek çıkış noktasından özgürlüğe yol almak istemiş...
O artık daha rahat bir alanda yaşamına devam edecek,kıpır kıpır kökleri de daha geniş bir mekanda gezip dolaşıp can suyu bulacak ...
Sevgiler sanal kuşlar ...
Ne güzel fotoğraflamışsın okumak çok zevkliydi.görüşmek üzere.
YanıtlaSilTeşekkürler canımcım,paylaşayım dedim,sevgiler...
YanıtlaSilİsteyen küçücük bir bitkiden bile ibret alabiliyor. NE güzel anlatmışsın. Sevgiler...
YanıtlaSilCanımcım evet gözlerimiz açıkken bakmakla görmek arası gidip geliyoruz çoğu zaman... yakaladığımız detaylar gödüklerimiz, baktıklarımız içinde ise neler kaynayıp gidiyor kimbilir...Sevgiler benden Esincim...
YanıtlaSil