Söz Yangını / Senai abi :)

Seneeeee 2009 ! ( Çok ta uzak değilmiş , hem yaşlanmak istemiyorum hem de uzun geçmiş tarihten hatıralarımı anlatmak istiyorum :) Bi garip... )

Yazılarını severek takip ettiğim yazar Senai Demirci Nazilli ye seminer vermek üzere gelmiş.

Hatta çalıştığım dernek ön ayak olmuş bu seminerin tertiplenmesine ( İşin mutfak kısmında Senai abimle bol bol kaynatabilirim ümitleri yeşermiş bende :) )

Seminer salonunda kızlarla yaptığımız bütün hazırlıkların ardından Senai abimizin Nt de olduğu haberini alıyoruz ve doluşuyoruz arabaya Nt yolunu tutuyoruz.

Tam tahmin ettiğimiz gibi sıcak bi ortamda Senai abimizle birebir sohpet imkanı bizi bekler buluyoruz.Harika !

Seçtiğim kitap için imzamı alıyorum tabi kide :) Bilgece sözler söyleyesin,Bilgece sözler duyasın ! Ahh...Söylettirsin ve duyursun yaratan :)

Güzel ve faydalı bir seminerin ardından kızlarla içtiğimiz yorgunluk çayının tadını anlatamam :)

Bir yıl kadar sonra, şu günlerde okumak nasip oldu bu kitabı.İçim ezilerek okuduğumu ve kendime defalarca " daha az vıdı vıdı Bilge ! " diye telkin ettiğimi söylememe gerek yok tabi :) Beni tanıyanlar bu telkine ne kadar ihtiyacım olduğunu iyi bilirler :D

Kitapta beni en çok etkileyen bölüm de işte şurasıdır :

Bir garip yangın,bir tuhaf soygun...

Waylon Prendergast adında bir Amerikalı,gece boyu içtikten sonra ,evinin yolu üzerindeyken ,mesleğini icra etmeye karar verdi.Epeyce çakırkeyf olduğu halde,alışık olduğu üzere içeride herkesin derin uykuda olduğunu düşündüğü bir evin penceresine tırmandı.Sessizce içeri süzüldü.Çantasını çekmecelerden ustalıkla çıkardığı mücevherlerle , parayla doldurdu.İyi bir iş çıkarmıştı.

Arka kapıdan sesszice çıkıp evinin yolunu tuttu.Bir süre yürüdükten sonra,evinin olduğu sokağın köşesini döndü.Fakat o da ne ! Üç itfaiye aracı yolu kesmiş bir evden çıkan alevleri söndürmeye çalışıyordu.Hayret ; bu ev kendi eviydi.

Çok sonra anlayacaktı ki bikaç saat önce soyduğu ev kendi eviydi.Pencereye tırmanırken ağzından düşürdüğü izmaritle kendi evini ateşe vermişti.

Bu yaşanmış hikayenin sonunda ,sarhoş ve hırsız Waylon'un gece evinden çaldığı mücevher ve paralara bakıp " bu kadar çok şeyimin olduğunu bilmiyordum." dediği aktarılır.

Gelin görün ki,Waylon dan daha acınacak haldeyiz.Kendi evini soyan Waylon'ın çaldıkları elinde kalmıştır.Ancak gıybet ederek kendi sevap evimizi kendi ellerimizle soyduğumuzda ,elimizde hiçbirşey kalmayacaktır.

Çekiştirmenin,ayıpları ifşa etmenin en tatlı olduğu anlarda akıllarımıza gelsin ,dillerimiz edeplensin inş. diyorum sevgili dostlar. Allah bile affediyorsa kullarını biz kullar ne diye ayıpları döküp saçma derdine düşeriz ki değil mi ...

Sevgiler canlar !