Sınıf atlamak ...

Hani itiraf edeyim ki çok büyük bir maharet istemez bu şişeyi hazırlamak.Günü kurtarmak için koyduğum resimlerden biri :)Asıl dikkatleri çekmek istediğim nokta başka.Mutfağımda dekor olarak kullandığım bu şişe işi bitmiş cam meyve suyu şişelerimden biriydi.Bi ara balkonda bi köşede pinekledi,sonra tezgah altlarında günlerce karanlıkta bekledi.İçine su koymak için küçüktü ve ev sakinlerince kaderine terkedilmişti.Bir de minik bir cam bardağım vardı .Sınırlı hacmi nedeniyle o köşe senin bu köşe benim itilip kakılanlardan biri de oydu.
Bu iki arkadaşı takım haline getirmeyi düşündüm ve gövdelerini gri makrame ipiyle sarıp sarmaladım.Mavi boncuk da iyi gider diye düşünüp kullanmadığım mavi boncukları ekledim.Bardağın ağzına en son sırayı dolamadan önce artık makrame iplikleriyle püskül yaptım yapıştırıcıyla sabitleyip en son sırayı doladım.Mutfağımda fiyakalı bir köşede duruyorlar o gündür bu gündür.Gelen giden "ne güzel bir takım " deyip duruyor.
Demek ki neymişş : Nerden geldim değilll ne olucam demek lazımmış değilmi.Amma klişe oldum beaa.Aslında "bir elin nesi var iki elin sesi var"diye bi mesaj daha sıkıştırabilirdim araya ama abartmamak ta lazım :)
Cansız eşyaların da her yaratılmış gibi ruhu olduğu söyleniyor.Sizce de sınıf atlayan bu kankiler daha mutlu değilmidirler şimdi eski hallerine göre ?Bence mutludurlar hem de çok...Allah hepimize de meyve suyu şişem ve minik bardağım gibi donanım kazanıp sınıflar atlamayı,standartlarımızı yükseltmeyi nasip etsin inş...Aminnnn...

Ne güzel bağladım ama :))