Blogger arkadaşlarımın sitelerini dolaşıyorum işten güçten vakit bulduğum zamanlarda,o kadar doğal anlatımlar var ki gıpta etmemek mümkün değil.Bloglar alemini bir okul müsameresine benzetirsek, sahneye çıkıp avaz avaz şiirini okuyan öğrencilere benzetiyorum bu arkadaşları (ki ben de çoğu okul bayramında bu çocukların arasındaydım:) )Kimseyi tınlamadan tüm enerjisiyle şiirini okuyup rahatlamış bir şekilde sahneden inerler.Blogger arkadaşlarımın da tüm samimiyetleriyle içlerini döküp rahatlamış olduklarını farketmek hiç zor değil.Bu tatmin hissi bağlıyor büyük ihtimal kayıt sayfalarına milleti.Bazı öğrenciler de okula yeni başlamış olmanın heyecanıyla tek kelimeyle tutukdurlar.Sorulara cevap vermezler,fikir beyan etmezler,gülmezler,ağlamazlar,kül tablosu gibi ööle dururlar.Açıkçası kendimi blog aleminde bu halde görüyorum yeni başladığım şu sıralar.Ne yazacağımı bilmiyorum,bişey yazmaya karar veriyorum ardından yok yok canım ne alaka deyip vazgeçiyorum...Takip eden arkadaşlarımın var olduğunu biliyorum,her ne kadar yorum yazılmasa da ,konuştuklarımın görüştüklerimin fikirlerini almak güzel sayfamla ilgili.Bu tutukluk ta zamanla geçer inş. :)
Bu arada yukarıdaki resim tamamen şu an olmak istediğim yer hayaliyle ilgili.Böyle bir ortama yayılıp ilgi alanlarının sanal dünyalarına yelken açmak ne güzel olurdu şu an...Öptüm herkesi şekerler...
Yazan: Tutuk öğrenci :)
Seni yeni bilsinler ilselerki en sıkı sadık sevgi dolu blogu olmadan da takip eder emeğini esirgemez birisin ama önce benimsin heheh beyinden sonra bu aradaalttaki imeemi kaldır müzikler kasıyor blogları canım muckk
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilTamam şekercim imeemi kaldırıyorum,her zaman canımsın benim.Sadece senin izlemen bile yeter bana,öpücükler benden :))
YanıtlaSil