Mailime gelen çok beğendiğim bir hikayeyi hemen paylaşmak istedim,okuyanlarınız vardır mutlaka ama bu huzur verici felsefeyi neden yeniden hatırlamayalım...
NİYE BEN? DIYEN HERKES İÇİN....
Brenda yamaç tırmanışı yapmak isteyen genç bir kadındı.Bir güncesaretini toplayarak bir grup tırmanışına katıldı. Tırmanacaklarıyere vardıklarında,neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalık biryamaç çıktı karşılarına. Tüm korkularına rağmen, Brenda azimliydi.Emniyet kemerini takti, ipi yakaladı ve kayanın dik yüzüne tırmanmayabaşladı.Bir süre tırmandıktan sonra, nefeslebilecegi bir oyuk buldu.. Oradaasılı dururken, gruptan yukarıda ipi tutan kisi dalgınlığa düşerek ipigevşetiverdi. Aniden boşalan ip, hızla Branda nın gözüne çarparaklensinin düşmesine neden oldu.Lens çok küçüktü ve bulunması neredeyseimkansızdı. Lens yamacın ortasında bir yerlerde kalmıştı ve Brendaartık bulanık görüyordu. Ümitsizlik içinde Brenda, lensini bulmasıiçin Allah'a dua edebilirdi yalnızca. Ve içten içe düşünüp dua etmeyebaşladı.
"Allahım! Sen bu anda buradaki tüm dağları görürsün. Bu dağlarüzerindeki her bir taşı ve yaprağı bildigin gibi, benim lensiminyerini de biliyorsun. Onu bulmama yardım et."
Patikalardan yürüyerek aşağı indiler. Aşağı indiklerinde, tırmanmaküzere oraya doğru gelen yeni bir grup gördüler.İçlerinden biri'Aranızda lens kaybeden var mi?' diye bağırdı.Brenda'nın sonradan ögrendigine göre, lensi bir karınca taşıyordu vekarınca yürüdükçe yavasça kayanın üzerinde hareket edip parlayan lenskızların dikkatini çekmisti.
Eve döndüklerinde Brenda lensini nasıl bulduklarını babasına anlatacakve bir karikatürcü olan babası da ağzıyla lens taşıyan bir karıncaresmi çizerek, karıncanın üzerindeki baloncuğa bunları yazacaktı:
'Allahım! Bu nesneyi neden taşıdığımı bilemiyorum.Bunu yiyemem veneredeyse taşıyamayacağım kadar agır. Ama istedigin sadece bunutaşımamsa, senin için taşıyacağım...
''BU YÜKÜ NİYE TAŞIYORUM' demeyin.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sen de yaz bişeyler...