Ne olsun bu ?

Geçtiğimiz yıllarda ablamın kızı,güzel yeğenim Ayşegül, Öss ye hazırlanırken ne zaman arasam örgü örerken yakalardım Onu.Kızardım, sorumluluk sahibi teyzoş edalarını takınıp "kızım soru çözsene,eline örgü şişleri yerine bi fasikül alsana ! " diye çemkirirdim her fırsatta.Ayşegül,oralı olmaz "Çalışıyorum teyzoşum ama bu da beni çok rahatlatıyor,rahatlamam da gerek öyle değil mi...."diye cevap verirdi her seferinde..."Olmayacak,kazanamayacak"diye içim içimi yerdi benim de.Derken Öss geldi çattı.Bizim Ayşegül benim beklentilerimin aksine çok iyi bi puanla mühendisliklerden birini kazandı.Hatta 3.senesine geçti bile :)
Sonuçta iki olumlu sonuca muhatap kaldı : Hem birbirinden güzel örgü hırkaları, atkıları,suaterleri oldu hem de mühendisliği tutturdu kerata :))

Niye anlattım bunu,hep ders hep ders nereye kadar,rahatlamam da lazım diyerekten ben de geçen gün elime bu kahverengi kumaşı aldım.Önce çizdim yazdım üstünü,sonra da boncuk işledim...Ee ben de baya bi rahatladım doğrusu...

Saç bandı olarak kullanabilirim yada bi kıyafetime aksesuar niyetine modifiye elemanı olarak eklerim.Dedim ya çok önemli değil bu,önemli olan benim terapi olmamdı...Gerisi teferruat :))

Yine de sizlerden gelebilecek önerilere açığım dostlarım...Ne olsun bu söyleyin bakalım...

Sevgiler hepiciğinize....