Kavanozlar ve danteller / insanlar ve zerafet...

Geçenlerde sohbet ederken dedi ki karşımdaki :

- Bilge biz kabuğumuzun içinde Senai Demirci gibi takılırken insanlar kabalaşıyor. Duyarsızlaşıyor... Sen de hassassın biraz( Burda sitem kaçtı sesine...) 

-Açıklama dedim, açıklama boşver de... Daha ne kadar böyle Senai Demirci gibi kalıcaz biz ? 

- Bilmem... 

Biraz Muhsin Ünlü... Biraz Sabahattin Ali... Biraz Senai Demirci... Öyle kendine özgü bir mozaik. Kabuğumuzun içinde ruhumuzu sarıp sarmalamış. Kırıp dışına çıksak bir dert, içerde akıbeti beklesek ayrı bir dert... Dışardaki dünyaya biraz gerçek sanat biraz da zerafet katabilsek iyiydi. 

Neyse bu kavanozları dantelle kapladım. Çünkü dışardaki  insanları naif meziyetlerle kaplayamıyorum. Elimden gelmiyor. Bir silikon tabancası işimi görmüyor. Ama kavanozlar için bir kaç parça dantel, bir silikon tabancası ve biraz da saten kurdela yeterli. 

Görüşmek üzere canlar...